دسکره

(دَ کَ رِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. قریه.
2. صومعه، دیر.
3. خانه‌هایی که در آن‌ها اسباب عیش و طرب فراهم باشد.

جمع

1. دساکر.

منابع

• فرهنگ لغت معین