فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /دَعوی/

  مصدر متعدی ویرایش

دعوی

  1. (حقوق): اختلاف بین دو یا چند نفر که در مورد حق یا موضوع شخصی است؛ ادعا، نزاع، ستیز. جمع دعاوی.
    عمریست پادشاها کز مَی تهیست جامم....اینک ز بنده دعوی وز محتسب گواهی (حافظ)
  2. (حقوق): ادعای شخصی که بر مبنای آن در دادگاه طرح دعوا یا شکایت می‌کند.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن