دوازده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /دَوازده/

اسم مرکب

دوازده

1. (ریاضی):عدد اصلی میان یازده و سیزده، یا عدد بزرگتر از یازده کمتر از سیزده؛ (۱۲).
2. دوازده امامی، مسلمان شیعه معتقد به امامت علی‌بن‌ابیطالب و یازده فرزند و فرزند زاده‌اش.

واژه‌های مشتق شده

• دوازده رخ

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین