دوبیتی

(دُ بِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی(ص نسب.)

1. شعری دارای دو بیت یا چهار مصراع که مصراع‌های اول و دوم و چهارم دارای یک قافیه هستند.
2. یکی از گوشه‌های چهارگاه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

couplet

• hudibrastic