دوده

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /دودِه/

اسم مرکب

دوده

1. ویس، دودمان، خاندان، طایفه، قبیله.
2. ماده‌ای سیاه و نرم که از دود مواد نفتی، حاصل شود.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین