دژبان
فارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایش- فارسی
آوایش
ویرایش- /دِژ/بان/
اسم مرکب
ویرایش
دژبان
- نگاهبان دژ، کوتوال. هر یک از افراد دژبانی.
- مرا گفت شو پیش دژبان بگوی/ که روز و شب آرام و خوردن مجوی «فردوسی»
کهن واژه
ویرایش
- دژبان ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش دِژ - بان قابل تجزیه باشد و منظور از دژ، دَژ بوده که به معنی دست‌نخورده، آکبند و مانند آنها است.
- در دنیای باستان ایرانیان مالیات مردم از محصولات اخذ می‌شد. غلات، حبوبات، و مانند آنها. این اقلام سریع قابل انتقال نبود و لازم بود در جایی حذف شود که محل نگهداری آنها دژها بود.
برگردان‌ها
ویرایش| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه