دیهیم
فارسی ویرایش
ریشه‌شناسی ویرایش
- پهلوی
| ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دیهیم دارد |
آوایش ویرایش
- /دِیهیم/
اسم خاص
ویرایش
دیهیم
- از داستان کیومرث واژه دیهیم کمابیش تا اواسط شاهنامه گاهی ذکر می‌شود. و کلاهی بوده تقدیمی از پادشاه به شاهان کوچکتر.
- هم از شاه یابند دیهیم و تخت/ ز سالار زرّ و ز دادار بخت «فردوسی»
- (ادبی): تاج، کلاهِ زرنشان.
- (گیاهی): نوعی از گل آذین مانند آذین خوشه‌ای که گل‌های آن در یک سطح قرار دارد.
واژه‌های مشتق شده ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- بهاری
آوایش ویرایش
- /دِی/هیم/
اسم مرکب
ویرایش
دیهیم
- مترادف نوعی تهدید یا خط و نشان کشیدن ضمنی همراه با گِردی چشم، در زبان فارسی.
- بِی دِی هِیم اوشاق قؤخسِه!
- یک هیم کُن بچه بترسه!
- بِی دِی هِیم اوشاق قؤخسِه!