ذئب

(ذِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. گرگ.
2. از صورت‌های فلکیِ جنوبی.

جمع

1. ذئاب، ذؤبان.

منابع

• فرهنگ لغت معین