ذرور

(ذَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. داروی خشک، سوده یا کوفته شده، پراکندنی یا پاشیدنی در زخم و جراحات.

جمع

1. ذرورات.
2. نوعی بوی خوش، عطر.

جمع

1. اذره.

منابع

• فرهنگ لغت معین