ذی صلاحیت

(صَ حِ یَّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. دارای صلاحیت، دارای شایستگی برای مداخله در امری یا انجام کا

ریشه

منابع

• فرهنگ لغت معین