ذکاء

(ذَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِم

صفت

1. هوشمندی، تیزهوشی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(ذُ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. آفتاب، خورشید.

منابع

• فرهنگ لغت معین