رایش

(یِ)

عربی

رائش (اِ

فارسی

1. واسطة میان رشوه گیرنده و رشوه دهنده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. تیر با پر.

منابع

• فرهنگ لغت معین