رباعی

(رُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(ص نسب.)

1. هر آن چه که از چهار جزء تشکیل شده ؛ چهارتایی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. شعری دارای چهار مصراع که مصراع‌های اول و دوم و چهارم هم قافیه و بر وزن «لاحول ولا قوة الابالله» باشند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

quatrain