فارسی

ویرایش

ریشه‌شناسی

ویرایش

نیاهندوایرانی

آوایش

ویرایش
  • [رخص/ست]
  1. به زبان فارسی و عربی به معنی اجازه٬ اذن است٬ اما مفهوم باستانی آن مانع شدن است.
    رخصت از دو کلمه رخص- ست شکل گرفته که ست را باید مترداف.سد زبان فارسی دانست که به معنی مانع عبور یا ورودی است که توسط رخص ایجاد شده است.


ریشه شناسی ۲

ویرایش
  • عربی

رخصة

  1. اجازه، دستور، اذن.
  1. جواز، پروانه.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه