رزمساز

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /رَزم/ساز/

اسم مرکب

1. جنگاور، جنگجو، جنگ کننده.

   چنین گفت پیش پدر رزمساز...‌..که ما را به درع تو ناید نیاز (شاهنامه)