رضا

فارسی

رِضا در بین مردمان شیعه مذهب ایران به عنوان یک نام مورد استفاده قرار میگیرد ، اما ریشهء عربی دارد.

ریشه‌شناسی

• عربی: رضاء

اسم

(اسم مصدر)

1. خشنودی؛ خوش‌دلی.
2. (تصوف) یکی از مراحل سلوک که سالک در آن هر حادثه‌ای را نتیجۀ مشیت الهی می‌بیند.

صفت

1. [عامیانه] خشنود.
2. (تصوف) یکی از مراحل سلوک که سالک در آن هر حادثه‌ای را نتیجۀ مشیت الهی می‌بیند.

عربی‌

اسم

1. خشنودی، رضایت، خرسندی