رهان

(رِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. شرط بستن.
2. هر نوع برد و باخت و گروبندی، مراهنه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ رهن ؛ گرو.

منابع

• فرهنگ لغت معین