رکعت

(رَ عَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. رکعة

اسم

مجموع حالت نمازگزار از قیام (ایستادن)

، رکوع (پشت خم کردن)

، سجده (پیشانی بر زمین نهادن)

، توأم با قرائت (در دو رکعت اول)

یا تسبیح (در رکعت سوم به بعد)

1. و اذکار مربوط، هر قیام از نماز که در آن رکوع باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین