ری

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• رأی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [رَی]

اسم

ری

1. افزونی، برکت.
2. واحدی برای وزن برابر با چهار مَن تبریز: دوازده کیلو.

ریشه شناسی۲

• شاهنامه

جای نام

1. نام کشور باستانی که مرکز و پایتخت آن نیز ری بود و افراسیاب آن را فتح نمود.

   ز پیش دهستان سوی ری کشید ..... از اسپان به رنج و به تک خوی کشید

ریشه شناسی۳

• بهاری

صفت

1. جرئت، جسارت، شهامت، همچنین لفظ رأی در گویش بهاری.

   ری اصطلاحی بسیار کهن بوده و به معنی حق رأی و انتخاب نیز بود و کسانی‌که از این حق برخوردار بودند رعیت نامیده می‌شدند.

واژه‌های مشتق شده

• شهر ری

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: rey انگلیسی: trickery vote opinion

منابع

• فرهنگ لغت معین
• شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5