زبان مجاز

فارسی

حوزه: [زبان‏شناسی]

1. کاربردی از زبان که در آن واژه‌ها و عبارات در معنایی غیر از معنای لفظی خود به کار می‌روند.

منابع

«زبان مجاز» هم‌ارزِ «figurative language»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷