زن ذلیل

(زَ. ذَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی(عا.)

1. ویژگی آن که از زنش می‌ترسد و مطیع و فرمان بردار مطلق اوست.

منابع

• فرهنگ لغت معین