زند
(تغییرمسیر از زَند)
فارسی
ویرایشگونههای دیگر نوشتاری
ویرایشریشه لغت
ویرایش- پارسی میانه (پهلوی)
| ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ زند (اوستا) دارد |
آوایش
ویرایش- /زَند/
اسم
ویرایش
زند
- تفسیر، شرح، شرح اوستا. تفسیراتی منظم به متون اوستا.
- آهنی که بر سنگ زنند و از آن آتش بجهد، چخماخ.
- چوب آتش زنه که آن را بر چوب دیگر سایند تا آتش بوجود آید. چوب بالایین را «زند» و چوب زیرین را «پازند» نامند.
صفت
ویرایش
- بزرگ، عظیم، نیرومند.
زبان دیگر
ویرایشریشه لغت
ویرایش- عربی
اسم
ویرایش
- ساعد، بند دست.
زبان دیگر
ویرایشریشه لغت
ویرایش- آذری
صفت
ویرایش
زِندَ
- مترادف زنده زبان فارسی، در گویش بهاری.
- زِندَ دِ؟ جانِه وار؟.
- زنده هست؟ جان دارد؟.
- زِندَ دِ؟ جانِه وار؟.
مترادف‌ها
ویرایش––––
برگردان‌ها
ویرایشمنابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین