زِر

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• زر

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /زِر/

صفت

زِر

1. چانه‌لغی، حرّافی، پرگویی.
2. روشن نیست آیا زرتشت به این صفت موسوم بوده یا به صفت زَر شهره بوده، بین زِر و زَر تباین وجود دارد و افرادی می‌توانند به یکی از این دو صفت آلوده باشند یا گاهی به هر دو صفت.

واژه‌های مشتق شده

• زِرتش
• زِرتش‌خان