زیرآبروک

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /زیر/آبرو/اَک/

اسم مرکب

زیرآبروک

1. (جانوری): پرنده‌ای آوازخوان که در آب خنک و تمیز جویبارهای کوهستانی که جریان تندی دارند، زندگی می‌کند؛ برای تغذیه به عمق آب شیرجه می‌زند، می‌تواند مدتی زیر آب بماند و معمولا بر خلاف جریان آب پرواز می‌کند.