ساختار پوستهای

فارسی

حوزه: [فیزیک]‏

1. نوعی پیکربندی هسته‏ای که در آن نوکلئون‌های با تراز انرژی تقریباً یکسان را در حالت کوانتومی یکسان در نظر می‏گیرند.

منابع

«ساختار پوسته‏ای» هم‌ارزِ «shell structure»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر سوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸