ساندویچ

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• _سان/دِویچ/

اسم

ساندویچ

1. قطعه نانی که آن را به دو قطعه بخش کرده داخل آن را سس یا کره مالیده گوشت، تخم مرغ پخته، خیارشور، گوجه‌فرنگی و غیره جای دارد.
2. گونه‌ای غذا که بین دو نان می‌گذارند. لقمه. بله.
3. انگ مأخوذ از نام واضع آن.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین