رنگ سبز

فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • پهلوی

آوایش

ویرایش
  • /سَبز/

سبز

  1. از رنگ‌های ترکیبی مانند رنگ برگ درختان، رنگی که از ترکیب آبی و زرد به دست می‌آید.
  2. تر و تازه، شاداب.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن