سجود

(سُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. سجده کردن.

(اِم

صفت

1. پرستش، پیشانی بر زمین گذاشتن برای عبادت یا اظهار فروتنی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

genuflexion

• genuflection
• genuflect