سحر

(س)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. جادو کردن.

(اِم

صفت

1. جادوگ

اسم

1. جادو.
2. هر آن چه که در آن فریبندگی و گیرندگی خاص باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(سَ حَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. پیش از صبح، سپیده - دم.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

اسم

از سِحر عربی

• جادو

1. از سَحَر عربی

ساعات پایانی شب

• فجر
• سپیده

1. ُ

برگردان‌ها

ایتالیایی

اسم

alba

mattina

incantesimo

اسم

talismano

انگلیسی

wizardry

• witchery
• theurgy
• thaumaturgic
• spell
• open sesame
• magic
• incantation
• hexerei
• enchantment
• conjuration
• charm
• black magic
• black art
• bewitchment
• bewitchery
• witchy
• witch
• spellbind
• sorcerous
• riser
• nocturn
• magical
• hermetic
• enchant
• hex
• bedevil
• hecate