سرکیشه

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /سِر/کِیشِه/

صفت

سرکیشه

1. اصطلاحی مرکب و متشکل از سِرّ - کِیشِه که در زبان بهاری به معنی مَرد بیحال و سُست است که حرکاتش مانند یخ‌زده‌ها می‌باشد.

مترادف‌ها

• سرکیشی، سرکیسی، سرکیسیان