سعتر

(سَ تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. مَرزِه، گیاهیست بیابانی خوشبو با برگ‌های ریز و گل‌های کبود که طعم تندی دارد، خوردنی ست در طب هم بکار می‌رود.

منابع

• فرهنگ لغت معین