(سُ مُ وّ)

فارسی

ویرایش

ریشه‌شناسی

ویرایش

مصدر لازم

ویرایش
  1. بلند شدن، بلندی یافتن.

(اِم

  1. بلندی، رفعت.

(سَ)

  1. گونه‌ای تره که خودرو است و در مزارع و نواحی کوهستانی می‌روید.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین