ش
فارسی ویرایش
ریشه شناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آویش ویرایش
- [شِ]
حرف ویرایش
شین
پهلوی ویرایش
ضمیر ویرایش
- ضمیر شخصی n متصل سوم شخص مفرد.
استعاره ویرایش
- به صورت مفعولی: «دادش».
- به صورت فاعلی: «گفتش».
- به صورت اضافی: «خانه اش».
پسوند ویرایش
- این نشانه به بن مضارع میپیوندد و معنای اسم مصدر میدهد: آفرینش، پرورش، آموزش.
––––
برگردانها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین