شافعی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /شافِعی/

صفت نسبی

شافعی (فرقه)‎

1. یکی از مذهب‌های چهار گانه اهل سنت. پیرو این مذهب. شافعیان.
2. منسوب به محمدبن‌ادریس‌ شافعی، بن عباس، بن عثمان، بن شافعی هاشمی مطلبی، مکنی به ابوعبدااله، یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت.

مترادف‌ها

• شاف، شافه، شافی، شافع، شافت، شافعیه،

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین