شوا

(شِ یا شُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. شواء

اسم

1. بریانی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(ش)

اسم

1. پینة کف دست، آبله.

منابع

• فرهنگ لغت معین