فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • پهلوی

آوایش

ویرایش
  • /شُوی/

شوی

  1. شوهر، اقتباس یافته از شب که در واقع حراست از زن در فضای رعب‌آور تاریکی بوده است.
    چو بر جست و آمدش هنگام شوی/ چو پروین شدش روی و چون مشک موی «فردوسی»

ریشه شناسی۲

ویرایش

شَوی

  1. پیراهن.
  2. گوشت کباب کرده، گوشت بریان.

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه