فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • اوستایی

آوایش

ویرایش
  • /شُوهَر/

شوهر

  1. همسر زن، شوی، شو، مردی که با زنی ازدواج کند، مرد زن‌دار.
    شوهر ممکن است به دو بخش شو یعنی شب و هر در زبان معیار باستان استعاره‌ای عرعر الاغ بوده که اغلب شب‌ها برای انسان هم اتفاق میافتد.
  2. شُوْهَرْ: در گویش گنابادی (گبری) یعنی همخوابه قانونی (شُوْ) که (هَرْ) همیشه کنار جفتش میخوابد.(رک : هَرْشُوْ)
  3. بعل (بَعْل).
  4. زوج. شوی. جفت. همسر. میره. حلیل. مرد آنگاه که زن گرفته باشد.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین