شکره

(ش کَ رَ یا رِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

صفت

1. شکار - کننده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

اسم

• لهجهٔ هراتی: سیب مرغوب