صاحب قران

(~. قِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. صاحب القران: نیک طالع، خوش اقبال، کسی که در هنگام نطفه بستن یا به دنیا آمدنش، سیاراتی در قِران بوده باشند.

منابع

• فرهنگ لغت معین