صاحب نظر

(~. نَ ظَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. آن که در امر یا اموری دارای نظر صایب

استعاره

1. دیندار، متدین.
2. عارف.

منابع

• فرهنگ لغت معین