صبر کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /صَبر/کردَن/

مصدر فعل لازم

صبر کردن

1. شکیبا بودن، تحمل کردن، بردبار بودن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: -----
• اسپانیایی: -----
• انگلیسی: wait
• ایتالیایی: -----
• پرتغالی: -----
• روسی: -----
• فرانسوی: attendre ^fr

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن