صبی
(صَ یّ)
فارسی ویرایش
ریشهشناسی ویرایش
اسم ویرایش
- کودک، پسر بچه.
جمع ویرایش
- صبیان.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
(ص با)
ریشهشناسی ویرایش
مصدر لازم ویرایش
- میل کردن به سوی جوانی و کودکی و بازی.
(اِم
- کار بچگانه کردن.
- با کودکان بازی کردن.
- به کودکی میل کردن.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
(صُ بّ)
ریشهشناسی ویرایش
- صابی
صفت ویرایش
- کودکی، طفلی، طفولیت.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
(صَ با)
ریشهشناسی ویرایش
صفت ویرایش
- پیرو فرقة صابئان ؛ صابی، ماندابی.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین