ضاله
فارسی ویرایش
گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /ضالِّه/
اسم
ویرایش
- (فقه): ویژگی حیوانِ اهلی گم شده که دارای مالک باشد و بدون مالک یافته شود.
- تصویری که ضمن اشارت به این حدیث درباره آن شخص که شتر ضالهٔ خود را می‌جست و می‌پرسید، طرح می‌کند این دعوی را ... «زرین‌کوب»
صفت
ویرایش
ضاله
- مؤنث ضال، گم گشته. گمراه کننده. ضالة.
- با این کتاب‌ها، آخرش کار دست خودت می‌دهی. خندید و گفت: کتاب‌های ضاله تویش نیست، همه‌اش شماره دارد. «مندنی‌پور»
کهن واژه
ویرایش
- ضالّه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ضال - لِه قابل تجزیه باشد که به معنی زالی یا اهل زال بودن و یادگار آیین زال است که هم اکنون نیز هم در ایران و هم در جهان این آیین رواج دارد.
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ‌سخن/ فرهنگ شمس