ضایع کردن

(~. کَ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. خراب کردن، فاسد کردن.

(عا.)

1. کنف کردن، بور کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین