ضجر

(ضَ جَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. نالیدن، اظهار دلتنگی کردن.
2. بی قراری کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(ضَ جِ)

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. بی قرار، بی آرام.

منابع

• فرهنگ لغت معین