ضراب

(ضَ رّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. بسیار زننده.
2. کسی که سکه می‌زند.
3. نوازنده.
4. سخن - چین.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(ض ِ)

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. با کسی شمشیر زدن، مضاربه کردن.
2. برجهیدن گشن بر ماده.

منابع

• فرهنگ لغت معین