ضریب حل‌پذیری

فارسی

حوزه: [شیمی، مهندسی بسپار]

1. حجمی از گاز که می‌تواند در دما و فشار مشخصی در واحد حجم حلاّل حل شود.

منابع

«ضریب حل‌پذیری» هم‌ارزِ «solubility coefficient»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸