ضمانت نامه

(~. مَ یا مِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. سندی که به موجب آن شخصی شخص دیگر را ضمانت می‌کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین