طاعت

(عَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. طاعة

مصدر متعدی

1. فرمانبرداری کردن.
2. عبادت کردن.

(اِم

صفت

1. فرمانبردا

ریشه

1. عبادت.

منابع

• فرهنگ لغت معین