طبلک

(طَ لَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمصغ.)

1. طبل کوچک.
2. جعبه‌ای که عطار در آن عطر را نگه می‌دارد.
3. کلاه و تاج درویشان.

منابع

• فرهنگ لغت معین